එංගලන්තේ හමුවේ ලැබූ ජය මහා විශාලද? | DO NOT PANIC, We are far behind.

2015 වර්ල්ඩ්කප් එකේ ශ්‍රී ලංකාව සහ එංගලන්තේ අතර තිබ්බ මැච් එකෙන් ඊයේ අපි විකට් 9කින් දින්නා... ලකුණු 310ක් ඕවර් 47කදී එක විකට් එකක් විතරක් අවුට් වෙලා හඹාගෙන ගිහිං දිනනවා කියන්නේ ලොකු දිනුමක් තමයි.

ඊයේ මැච් එකේදී අපේ ටීම් එකේ රෙකෝඩ් කීපයක්ම කැඩුනා. වර්ල්ඩ්කප් එකකදී අඩුම වයසෙන් සෙන්චරියක් ගැහුව ශ්‍රී ලාංකිකයා බවට තිරිමාන්න පත්වෙද්දි, බෝල 70කින් 100 ගහලා සංගක්කාර තමන්ගේ වේගවත්ම 100 සටහන් කරගත්තා. ඒ වගේම පළවෙනි විකට් එකට ආයෙත් ලකුණු 100ක සම්බන්ධතාවයක් තියාගන්න ඩිල්ෂාන්, තිරිමාන්න ජෝඩුවට පුළුවං උනා... දෙවෙනි විකට් එකට තිබ්බ නොබිදුණු ලකුණු 212ක සම්බන්ධතාවයත් වර්ල්ඩ්කප් රෙකෝඩ් එකක්...

හැබැයි ඒක මහා ලොකු දිනුමක්ද?
ඊයේ මැච් එක ගැහුව විදියට සෙල්ලම් කළොත් අපිට මේ සීරීස් එකේ ඉස්සරහට යන්න පුළුවංද?

මේ ගැන කතා කරන්න නං ඊයේ මැච් එකේ අපි සෙල්ලම් කරපු විදිය ගැන අදහසක් ගන්න වෙනවා...

ඊයේ මැච් එකේදී ඒ ගහපු ලකුණු 312 ඔච්චර ලේසියෙන් ගහන්න හැකි උනේ එංගලන්තේ දුර්වල පන්දු යැවීම සහ දුර්වල නායකත්වය නිසා කියන බව අමතක කරන්න හොඳ නැහැ. අඩුම ගානේ ඇෆ්ගනිස්ථානේ මැච් එකේදී ඇෆ්ගන් නායකයා අපිට ඇටෑක් කරපු තරම්වත් ඊයේ එංගලන්ත නායකයා තමන්ගේ පන්දු යවන්නන් සහ පන්දු රකින්නන් යොදවලා ඇටෑක් කළේ නැහැ... එහෙම කළා නං ඊයේ තරඟේ තීරණේ ඔය තරං පහසුවෙන් විසඳගන්න ලැබෙන එකක් නැහැ කියන එකයි මගේ අදහස.

ඒ වගේම දැනට අපිට තියෙන ලොකුම ප්‍රශ්නේ අන්තිම ඕවර 10 බෝල් කෙරිල්ල.
ඊයේ මැච් එකේදිත් අන්තිම ඕවර් 10ට ලකුණු 103ක් ගැහුවා එංගලන්තේ...
ඒ 103න් 90ක්ම ආවේ අන්තිම් ඕවර 7ට... ආසන්න වශයෙන් ඕවරේකට ලකුණු 13ක්...
 

අන්තිම ඕවර් 10දී
මාලිංග ඕවර් 3ක් ලකුණු 24 (RPO 8), ලක්මාල් ඕවර් 2ක් ලකුණු 28 (RPO 14)
මැතිව්ස් ඕවර් 2ක් ලකුණු 18 (RPO 9), තිසර ඕවර් 1 ලකුණු 25 (RPO 25)
හේරත් ඕවර් 2ක් ලකුණු 11 (RPO 5.5) විදියට තමයි ඔය ලකුණු 103 දුන්නේ...

මේ බෝලර්ස්ලා 5න් 3ක්ම ෆුල් ටයිම් බෝලර්ස්ලා. එහෙම අය බෝල් කරලත් ඕවරේට ලකුණු 10ක් ගහනවා එංගලන්තේ වගේ ටීම් එකක්...

ඕස්ට්‍රේලියාවේ මැක්ස්වෙල්, දකුණු අප්‍රිකාවේ ඩිවිලියර්ස්, ඉන්දියාවේ දෝනි/රයිනා වගේ උන්දැලාට අහු උනෝතින්, 150කින් මෙහා නවතින්නේ නැහැ අන්තිම ඕවර් 10යේ ලකුණු දිවිල්ල... අපි පිළිගන්න ඕනේ දේ තමයි, අවසාන ඕවර් 10යේ අපේ පන්දු යැවීම දුර්වලයි...

ඒ වගේම තමයි පන්දු රැකීම.
ඊයේ මැච් එකේදීත් ආසන්න වශයෙන් විකට් ගන්න තිබ්බ චාන්ස් 4ක් අපි මිස් කළා...
වෙනදාට තමන්ගේ අහළින් උඩින් හෝ බිමින් වැරදිලාවත් බෝලයක් යන්න නොදෙන ඩිල්ෂාන් මේ වර්ල්ඩ් කප් එකේදී එහෙම කරන්නේ ඇයි කියන එක මට ලොකු ප්‍රශ්නයක්. ඒ වගේම සීරීස් එකේ ඉන්න අනිත් ටීම් එක්ක ගත්තම අපේ ෆීල්ඩිං ස්ටෑන්ඩර්ඩ් එක තියෙන්නේ බොහොම පල්ලෙහායින්... ඔය ගැහුව ලකුව 309න් අවම ලකුණු 20ක්වත් අඩු කරගන්න තිබ්බා ෆීල්ඩිං හොඳට තිබ්බානං... ලකුණු 20ක් කියන්නේ මැච් එකක තීරණේ වෙනස් කරන ලකුණු ගාණක්...

දැං බලමු පන්දුවට පහර දීම...
බැට් කරන්න ආව ගමංම මිස් කරන්න කැච් එකක් දෙන්නේ කොහොමද කියන එකට උත්තරේ දන්නේ තිරිමාන්නම තමයි. තිරිමාන්නගේ හොඳ හෝ නරක වෙලාවට ඊයෙත් තිරිමාන්න දුන්න කැච් එක එංගලන්තේ මිස් කළා... ඒ වගේම තමන්ගේ සෙන්චරිය අතර මගදීත් තව ආසන්න අවස්තා දෙකක් විතර තිරිමාන්න දුන්නා... එංගලන්තේ ඒවා ප්‍රයෝජනේට නොගත්ත එක ගැන දැං ඔවුන් කණගාටු වෙනවා ඇති. නමුත් අපේ පැත්තේ තියෙන ප්‍රශ්නේ එහෙම්මම තියෙනවා තවම. ඒකට විසඳුමක් නැතුවද තව ඉස්සරහට යන්නේ...

දැනට පළවෙනි 4 දෙනාම ලකුණු අතරේ ඉන්න එක සතුටට කාරණයක්. ඒ වගේම තිසරත් තමන්ට ලැබුන චාන්ස් එකකදී පීඩනේ මැද්දෙන් ලැජ්ජාව බේරගෙන ලකුණු කීපයක් එක්කහු කරගත්තා. පිතිකරණය දැනට ශේප්. හැබැයි කොලිටි බෝලිං ඇටෑක් එකකදී අපේ බැටිං ෆේල් කියන එක පළවෙනි නිව්සීලන්ඩ් මැච් එකේදිම පැහැදිලිවම පෙන්නුවා...

ටීම් සිලෙක්ෂන් එකේ ඉඳලාම තිබ්බ සංකල්පීය ගැටළු ටික තවමත් ඒ ආකාරයෙන්මයි තියෙන්නේ. කව්රු මොනවා කොහොම කිව්වත් තවම ටීම් එක 100%ක් බැලන්ස් නැහැ කියන එක පිළිගත යුතුයි. ආරංචි විදියට හේරත්ගේ වම් අත තමයි ඊයේ තුවාල වෙලා තියෙන්නේ. ඊළඟ මැච් එකට තව සතියක කාලයක් තිබුණත් ඒ කාලය තුළදී හේරත්ට සනීප වෙන්න වෙලාව තියෙයිද කියන ප්‍රශ්නේ තියෙනවා. ඒ වගේම සචිත්‍ර සේනානායකව එක්කගෙන ගිහිං තියෙන්නේ ඕස්ට්‍රේලියාවේ සහ නවසීලන්තේ සාරවත් තණභූමි පෙන්නන්නද කියලා මම දන්නේ නැහැ. හේරත් සම්පූර්ණයෙන්ම සනීප නොවුනොත් සචිත්‍රට අවස්ථාවක් ඒවි කියලා විශ්වාස කරන්න පුළුවනි. ඒ වගේම සුරංග ලක්මාල්ට සාපේක්ෂව කුලසේකර අත්දැකීම් සහ දක්ෂතාවයන්ගෙන් ඉස්සරහින් ඉන්නවා කියන එකයි මගේ පෞද්ගලික මතය. ඒකනිසා ඊළඟ ඕස්ට්‍රේලියානු මැච් එකේදීවත් කුලසේකරට අවස්ථාවක් දිය යුතුයි කියන තැන මම ඉන්නවා. මොන විදියකින් හරි තිර්මාන්න ඊයේ 140ක් ගැහුව නිසා ආරම්භක පිතිකරු ස්ථානයේ දිගටම ඉන්න ඔහුට පුළුවනි. ඒ කියන්නේ උපුල් තරංග ඊළඟ මැච් එකේදීත් බංකුවට වෙලා ඉඳීවි. 

දුෂ්මන්ත චමීර සහ තරංග පරණවිතාන ගැන මොකුත් නොකියා ඉන්නං. සමහර විට ස්කොට්ලන්ඩ් මැච් එකේදී ඒ දෙන්නගෙන් කෙනෙක්ට හෝ දෙන්නටම චෑන්ස් එකක් වදීවි සෙල්ලං කරන්න. නැත්තං ඉතිං ඕස්ට්‍රේලියාවේ නවසීලන්තේ සිරි නරඹන්න ගියා කියල හිත හදාගන්න ඒ දෙන්නට පුළුවං වෙයි.

ලීග් ස්ටේජ් එකේ තව මැච් දෙකක් ඉතුරුයි.
ඒ ඕස්ට්‍රේලියාව සහ ස්කොට්ලන්තේ අතර මැච් දෙක. 

ඔය දෙකම දින්නත් අපි ඉතුරු වෙන්නේ A2 කියන ස්පොට් එකේ. ක්වාටර් ෆයිනල් සඳහා එන්නේ B3 කියන ස්ලොට් එකේ තියෙන රට. දැනට තියෙන තත්ත්වේ අනුව වෙස්ට් ඉන්ඩීස්, අයර්ලන්ඩ්, සිම්බාබ්වේ, සහ පාකිස්ථානේ කියන රටවල් 4න් ඕනෙම එකක් B3 කියන ස්ලොට් එකට එන්න පුළුවනි. මේ ඉන්න තත්වෙං ඔය රටවල් 4ට ගහන එක මහ අමාරුවක් වෙන්නේ නැහැ... එහෙම උනෝතිං සෙමි ෆයිනල් යන්න හැකියි අපිට.

ඕස්ට්‍රේලියාවට පැරදිලා ස්කොට්ලන්තේට තලාගත්තෝතිං අපි නවතින්නේ A3 කියන ස්පොට් එකේ. ඕකට අනිත් පැත්තෙං එන්නේ B2 කියන ස්ලොට් එකේ තියෙන රට. බොහෝ විට ඉන්දියාව හෝ දකුණු අප්‍රිකාව ඒකට එන්න පුළුවං. මේ ඉන්න තත්ත්වෙං ඔය රටවල් දෙක එක්ක සෙල්ලං කරනවා කියන්නේ, වර්ල්ඩ්කප් හීනේට අබ සරණයි තමයි. ක්වාටර් ෆයිනල් වලිංම හැරිලා එන්න පුළුවං ආයේ මව්රට බලා.

ලබන ඉරිදා (මාර්තු 08) ඕස්ට්‍රේලියාව එක්ක තියෙන මැච් එක අනිවාර්යෙන්ම දිනා ගත යුතු මැච් එකක්. ඒක දිනාගන්න එක මේ වර්ල්ඩ් කප් එකේ අනාගත පැවැත්ම උදෙසා මහෝපකාරී වෙනවා.

බැටිං, බෝලිං, ෆීල්ඩිං කියන අංශ 3ම තියෙන ඔය ප්‍රශ්න ටික ගොඩ දාගන්න අපේ ටීම් එකට ශක්තිය, ධෛර්යය සහ හැකියාව ලැබේවා කියලා මෙහේ ඉඳං ප්‍රාර්ථනා කරනවා ඇරෙන්න ක්‍රීඩාලෝලීන් විදියට අපිට වෙන කරන්න දෙයක් නැහැ.

හැබැයි ඉතිං 2007, 2011 දෙකේදීම ගේන්න බැරි වෙච්ච ලෝක කුසලානේ මේ පාරවත් ගෙනේවි කියන බලාපොරොත්තුව අපේ හිතවල තියෙනවා කියන එකත් ටීම් එකේ ඉන්න සියල්ලෝම දන්නවා... 

 

අපි බලමු!!!